KÖTÜMSER BİR SONUCA

Hiç gereği yoktu bu cumartesinin
Hiç yaşanmıyordu sanki şiirleşmeyen günler
Gün geçtikçe biraz daha uzaklaşırdık birbirimizden
Her güneş battığında ağlamaklı olurduk
Belki de biz ağlardık "biz" olamadığımız günler

Sen gelirdin çiçekler açardı
Kıskanırlardı zarafetinden ötürü
Sen gidince hepsi solardı
Dökülürdü yaprakları, yıpranmış bir sayfa gibi

Farkındayım sen olmayacaksın bir sonraki durakta
Bense bekleyeceğim seni, her dakika her durakta
Sen tutarsız, ben sabırsız
Hep aynı yerden kırıldık

Uzun bir karanlıktaydık ama ne önemi kaldı ki
Bir kibrit bile yanmayı çok gördü ikimiz için

Hasan Salih Kaymaz

Aralık 2014