YAPRAĞIN RÜZGARDA DÜŞÜŞÜ

Sen gittin ve ben öylece kaldım sevgilim
Biraz üzgün, biraz eksik, çok az umutlu
Suyun bardakta duruşu gibi,
Yaprağın rüzgarda düşüşü gibi...

Sesine hasret kaldım
Soğuk havalarda gökyüzüne karışan sesine
Bazen korkunç bir pazar sabahı,
Bazen sevimli bir cenaze alayı.

Yitirdim,
Gözlerinde doğan huzuru
Ardında öylece
Sessiz ve çaresizce yitirdim.

Sen unuturdun, ben yorulurdum
Yaşamaktan yorulmuş bir insan gibi
Gelmeyecek dediklerinde korkardım
Unutma, 
Ben senin için yaratılmış olandım.

Hasan Salih Kaymaz

2015