SENSİZ UÇMAYI ÖĞRENDİM

Ve şimdi biz;
Müebbet almış bir mahkumun ölümü beklediği gibi,
Hikayenin sonunu bekliyoruz.

Gözlerini denize dikmiş bir çocuğun,
Saygı duyulası sessizliğinde,
Boş suya olta atmış gibi;
Bekliyoruz çaresizce.

Şimdi daha iyi anlıyoruz;
Aşk eskidikçe aşkmış,
Sevgi eskidikçe sevgi.

Sen istediğin kadar uzaklaş şimdi,
Koşarak geleceksin biliyorum.
Ama sakın unutma;
Sen kuşları sevdiğinde,
Ben çoktan uçmuş olacağım.

Hasan Salih Kaymaz

2015