HER GEÇEN GÜN

Bir şeyler karalıyorum, karanlık, loş odada.
Oda karanlık ama gökyüzü aydınlık, göğe bakıyorum uzunca.
İyi geliyor rahatlıyorum, kurtuluyorum bu sersem havadan
Dağlara teğet yıldızlar ve gecenin güneşi dolunay...
Sadece görmüyorum göğü hissediyorum, 
Hissetmek iyi geliyor varolduğumu anlıyorum.

Biraz sessizlik yetiyor, geceyse ve yalnızsam
Rüzgarın hafif uğultusu ve yalnız sokak lambası
Sadece geceyi değil, yalnızlığı da paylaşıyoruz.

Artık iyi gelmiyorsun, gözlerinden kaçışım utancımdan değil
Seni sevmeyi de şimdilerde pek sevmiyorum.
Uzaklara daldığımda belki bir başkasını düşlüyorum.
Biliyorum, bende hep aynı anlamı taşıyacaksın
Ama her geçen gün birkaç adım daha uzaktasın.

Hasan Salih Kaymaz

2015